Морок: значение слова в словаре Ефремовой
морок
I м. местн.
1. Мрак, темнота.
2. Туман; облачность.
II м. местн.
Затмение сознания, помрачение рассудка.
морок
I м. местн.
1. Мрак, темнота.
2. Туман; облачность.
II м. местн.
Затмение сознания, помрачение рассудка.