ДВОР’ЯНЧИК, дворянчика, ·муж. (·разг. ·пренебр. ). Дворянин. Захудалый дворянчик.
Дворянчик
Определение слова дворянчик в словаре Ушакова
Определение слова дворянчик в словаре Ушакова
ДВОР’ЯНЧИК, дворянчика, ·муж. (·разг. ·пренебр. ). Дворянин. Захудалый дворянчик.